چگونه عشق ضامن سلامتی انسان می‌شود؟

دکتر رادا کووالتسوا، متخصص سکسولوژیست، خاطرنشان می‌کند که عشق مکانیسم پیچیده و اسرارآمیزی است که مطالعات زیادی به آن اختصاص داده شده است، اما پاسخ روشنی برای اینکه آیا این احساس می‌تواند به طور مصنوعی القا شود یا خیر وجود ندارد.

به گزارش مجله خبری نگار، به گفته وی، دانشمندان ثابت کرده اند که مجموعه‌ای از هورمون‌ها در بیوشیمی عشق نقش دارند و هر هورمون مسئول واکنش‌های خاصی است. این هورمون‌ها در ابتدا مسئول نوسانات عاطفی از شادی بی حد و حصر به غم و اندوه عمیق و همچنین احساس محبت و آرامش بعدا پس از توسعه رابطه هستند.

عشق را می‌توان از نظر علمی به سه مرحله تقسیم کرد:

مرحله اول - اشتیاق و شهوت، که طی آن هورمون‌های جنسی بدن را کنترل می‌کنند، که مهمترین آنها تستوسترون و استروژن است.

مرحله دوم - جاذبه و توجه، انتقال دهنده‌های عصبی، دوپامین، نورآدرنالین و سروتونین نقش اصلی را در آن بازی می‌کنند، بنابراین ضربان قلب هنگام نگاه کردن به جسم مورد نظر تسریع می‌شود، که ما را به دلیل طرد شدن به سرخوشی یا اضطراب جذب می‌کند.

مرحله سوم - وابستگی عمیق، هنگامی که احساسات کمی فروکش می‌کند، نقش هورمون‌های عشق آغاز می‌شود: وازوپرسین و اکسی توسین، جایی که آنها تمایل به ماندن عاشقان را برای ماندن در کنار هم ایجاد می‌کنند.

به گفته وی، از آنجا که هورمون‌های خاصی مسئول هر مرحله هستند، بنابراین هر ارگانیسم این ترکیب هورمونی را به روش خاص خود "تفسیر" می‌کند، یعنی کل مغز برای احساس عشق کار می‌کند. این بدان معنی است که کل بدن از مرحله "عشق پایدار" سود می‌برد، زیرا به بهبود تفکر، تثبیت خلق و خو و مقاومت در برابر عوامل مختلف خارجی کمک می‌کند.

"در اتال عمیق، هورمون‌های وازوپرسین و اکسی توسین سلامت تمام اندام‌های مهم بدن از قلب تا دستگاه گوارش را تنظیم می‌کنند. یعنی همه مراحل عشق فواید خاص خود را برای بدن انسان دارند.

منبع: ایزوستیا

لینک کپی شد

اشتراک‌ گذاری